KAJIAN KES CIPAA 2012 - VISION DEVELOPMENT CONCEPT SDN BHD v LOW SHEH LING

1. Kes Vision Development Concept v Low Sheh Ling adalah sebuah kes yang diputuskan di Mahkamah Tinggi pada bulan Mac 2020. Di dalam kes ini Hakim Mahkamah Tinggi, Yang Arif Dato'Aliza Sulaiman telah memberikan dapatan yang terperinci tentang isu intipati (substance) kandungan sesuatu kontrak dan s.38 Akta Pembayaran dan Adjudikasi Industri Pembinaan 2012 (CIPAA 2012). 

2. Di dalam kes ini, Low Sheh Ling, yang merupakan pemilik hartanah, telah memasuki satu Perjanjian Usahasama (Joint Venture) dengan Vision Development untuk memajukan hartanah bagi tujuan projek perumahan, di mana intipati Perjanjian JV tersebut adalah di antara lainnya, Low Sheh Ling berhak menerima 30% daripada unit-unit yang dibina di atas hartanah tersebut sebagai timbal balas (consideration). 

3. Turut dimasuki adalah satu Perjanjian Tambahan (Supplemental Agreement) dimana Low Sheh Long bersetuju untuk menjalan proses perataan tanah (levelling of land) sebelum menyerahkannya kepada Vision Development untuk dimajukan. Sekiranya beliau tidak dapat berbuat demikian di dalam masa yang ditetapkan, Vision Development berhak untuk memasuki hartanah tersebut dan seterusnya membuat penolakan kos dan perbelanjaan bagi kerja tanah yang dilakukan. Pihak-pihak juga bersetuju untuk berkongsi keuntungan keatas unit-unit tersebut. Pertikaian telah berlaku dan dibawa ke proses Adjudikasi di bawah CIPAA untuk penyelesaian.

4. Mahkamah telah memutuskan bahawa Adjudikator telah membuat keputusan di luar bidangkuasa beliau. Diantara dapatan-dapatan menarik melalui kes tersebut adalah seperti yang berikut:

(a) Mahkamah telah memetik dapatan daripada kes YTK Engineering Services Sdn Bhd v Towards Green Sdn Bhd yang menyatakan apabila pertikaian intipati sesuatu perjanjian tersebut adalah berkenaan dengan keuntungan atau kerugian (profit or loss) akan menjadikan ia suatu Usahasama Perkongsian Keuntungan (profit sharing joint venture). Usahasama Perkongsian Keuntungan tidak boleh dirujuk dan diungkap dibawah CIPAA.

When the jurisdictional ground was raised in that this dispute is essentially a dispute of the joint ventures on whether there is profit or loss, one must appreciate the context of the dispute for what it is. In that such a dispute would ordinarily arise in a pure contractor-subcontractor relationship as the parties would not be talking about sharing profits or losses or who to pay. 

There is a very real sense in which the joint venture element overwhelms the true nature and colour of the contract between 2 parties, whilst it is true it is in relation to construction works, that by itself, does not make it a construction contract for the purpose of adjudication, but rather it maintains its essential distinguishing element of being a joint venture contract which has element of construction works. 

It is only too obvious that joint venture profit sharing contract is a commercial contract where the problem of chash flow arising out of work done by a contracting party is not the kind of contracts where protection of a speedy resolution is intended. In fact the disputes that stem of the sharing of profit or loss would be more convoluted and complicated, arising as it would from issues like the calculation of costs, the meaning and calculation of net profit and loss and a multitude of other factors. In short, it is not a straight forward claim for a pre agreed or certified sum for work done or services rendered.

(b) Ketetapan Common Law bagi keadilan asasi (natural justice) ataupun keadilan prosedural (procedural fairness) adalah pihak yang terkesan mempunyai hak untuk notis awal bagi membolehkan pihak tersebut mendapat kesempatan dan peluang untuk mengemukakan hujahnya dan pihak yang terkesan berhak untuk mendapat penilaian yang adil dan saksama.

The common law rules of natural justice and procedural fairness are two fold; the person affected has the right to prior notice and an effective opportunity to make representations before a decision is made, and the person affected has the right to an unbiased tribunal.

(c) Pihak yang menuntut hendaklah menunjukkan bukti bahawa segala kertas prosiding Adjudikasi telah diserahkan selaras dengan s.38 Akta dan kesemua cara untuk memastikan kertas prosiding tersebut diserahkan telah dihabiskan (exhausted).

It is incumbent on vision to prove that it has served all the adjudication papers on LSL in accordance with s.38 CIPAA. The mere fact that LSL is said to be aware of the adjudication proceedings does not relieve vision of the obligation to serve the adjudication papers on LSL. Vision cannot shift this obligation to LSL by asserting that LSL took no steps to appoint another set of solicitors.

Di dalam kes ini Vision Development tidak membuat carian alamat di Jabatan Pendaftaran Negara untuk mendapatkan alamat berdaftar Low Sheh Long apabila mendapati premis alamat kontrak beliau telah ditinggalkan dan dikosongkan. Mahkamah menyatakan seperti berikut:

This is a case where vision have available, during the adjudication, a ready means of contacting LSL, but vision deliberately chose not to resort to such means and this basically deprived LSL of the opportunity to make representations in the adjudication. Hence, this galls within the rare and exceptional cases in which the Court ought to decline to enforce the said adjudication decision by reason of breach of natural justice.

(d) Walaupun terdapat klausa resolusi pertikaian (dispute resolution clause) di dalam sesuatu perjanjian, CIPAA masih lagi boleh digunapakai selama mana pertikaian tersebut adalah berkenaan dengan kerjadan perkhidmatan pembinaan selaras dengan s.37 Akta.

However, emphasis must be placed upon the words "a dispute in respect of payment under a construction contract...". In view of the conclusion of the court that the said JVAs and said SAs are not constructions contracts falling within the ambit of CIPAA, the dispute between the parties should rightfully be referred to arbitration as provided under clause 24.2 of the said JVAs.

5. Vision Development telah membuat rayuan ke Mahkamah Rayuan terhadap keputusan ini. 

6. Walau apa pun, kami berpendapat bahawa adalah penting bagi pihak-pihak mendapatkan nasihat serta konsultasi yang berkesan di dalam menasihati mereka tentang langkah-langkah yang perlu dilakukan sebelum mereka boleh membuat tuntutan. Ini bagi mengelakkan sebarang masalah teknikal yang akan merugikan pihak yang menuntut.

1. Kes ini adalah kes yang telah diputuskan oleh Mahkamah Persekutuan pada Oktober 2019. Kes ini sangat penting kerana kes ini menjadi panduan utama dan kata muktamad tentang persoalan yang sering diperdebatkan di kalangan pengamal undang-undang sejak Akta Pembayaran dan Adjudikasi Industri Pembinaan 2012 (CIPAA 2012) diperkenalkan; adakah CIPAA tergunapakai untuk kontrak pembinaan yang dimasuki sebelum akta itu diperkenalkan dan dikuatkuasakan.

2. Kes ini, bersama satu lagi kes yang telah diputuskan oleh Mahkamah Persekutuan iaitu kes Jack-In Pile (M) Sdn Bhd v Bauer (M) Sdn Bhd, telah menjadi kes penanda aras (landmark) terbaharu yang akhirnya memberikan kata putus kepada persoalan tersebut.

3. Sebelum daripada keputusan di Mahkamah Persekutuan di dalam kes Ireka Engineering dan Jack-In Pile diperolehi, kes yang kerap menjadi panduan pengamal undang-undang adalah kes UDA Holdings Bhd dan Bisraya Construction yang telah dilaporkan pada tahun 2015 yang memutuskan bahawa CIPAA beroperasi secara retrospektif iaitu kebelakang.

4. PWC telah mendapat subkontrak-subkontrak daripada Ireka sebelum CIPAA berkuatkuasa. Di dalam setiap kontrak terdapat klausa yang membenarkan Ireka membuat set off silang kontrak (cross contract set offs) yang bermaksud apa sahaja jumlah bayaran yang perlu dibuat oleh PWC kepada Ireka boleh di set off untuk mana-mana tuntutan yang dibuat oleh PWC.

5. PWC telah memulakan prosiding Adjudikasi untuk bayaran yang tidak dibayar manakala Ireka memfailkan tuntutan balas untuk set off silang kontrak tersebut. Adjudikator telah membenarkan tuntutan PWC dan menolak tuntutan balas Ireka. Mahkamah Tinggi dan Mahkamah Rayuan telah membenarkan permohonan PWC untuk menguatkuasakan Keputusan Adjudikasi dan menolak permohonan Ireka untuk mengenepikannya. Ireka seterusnya telah memfailkan rayuan ke Mahkamah Persekutuan.

6. Dapatan menarik yang dapat diperolehi daripada keputusan Mahkamah Persekutuan di dalam kes ini adalah seperti berikut:

(a) CIPAA boleh terpakai untuk keadaan berbilang (multiple) dan bersilang kontrak dan tidak terhad kepada satu kontrak sahaja.

(b) CIPAA terpakai secara prospektif (kehadapan) dan bukan retrospektif (kebelakang)

The CIPAA did not contain any express provision to say that Parliament intended it to operate retrospectively. hence, any construction contract entered into before the commencement of the CIPAA and any payment dispute arising under such contract were not governed by CIPAA.

(c) CIPAA bukan sekadar undang-undang yang memperkenalkan forum (platform untuk membuat tuntutan) baru, tetapi ianya undang-undang yang memberi kesan terhadap hak-hak substantif pihak-pihak yang terlibat. Oleh yang demikian CIPAA tidak boleh terpakai secara retrospektif yang akhirnya akan menafikan hak-hak subtantif pihak-pihak melalui kontrak yang ditandatangani sebelum penguatkuasaan CIPAA.

7. Mahkamah Persekutuan turut telah memberikan dapatan secara terperinci berkenaan dapatan Mahkamah Tinggi di dalam kes UDA Holdings.

8. Jadi kesimpulannya, apa sahaja kontrak pembinaan yang dimasuki sebelum CIPAA dikuatkuasakan, CIPAA tidak akan terpakai.

1. Kes Guangxi Dev & Cap Sdn Bhd v Sycal Bhd adalah sebuah kes yang diputuskan di Mahkamah Rayuan pada September 2018. Kes ini menjadi rujukan utama di dalam mendapatkan perincian berkenaan dengan bidang kuasa Adjudikator dan di dalam keadaan bagaimana tindakan seseorang Adjudikator di bawah Akta Pembayaran dan Adjudikasi Industri Pembinaan 2012 (CIPAA 2012) boleh di anggap sebagai menafikan keadilan asasi (Natural Justice).

2. Guangxi, yang merupakan Perayu di dalam kes ini telah melantik Sycal, Responden, untuk mereka bentuk dan membina kondominium 18 tingkat yang turut mengandungi tempat letak kereta bertingkat, unit kedai, kemudahan awam, pencawang elektrik serta pondok pengawal di Ampang, Selangor. Setelah berlaku pertikaian, Responden telah memulakan proses timbangtara dan juga dua proses Adjudikasi terhadap Perayu.

3. Di Mahkamah Tinggi, Responden telah memfailkan permohonan untuk menguatkuasakan Keputusan Adjudikasi yang diperolehi manakala Perayu telah memfailkan permohonan untuk mengenepikan Keputusan Adjudikasi tersebut. Perayu menggunakan alasan bahawa kegagalan Adjudikator untuk mengambil kira permohonan Perayu untuk memanggil saksi-saksi pakar (expert witnesses) untuk memberikan keterangan semasa proses adjudikasi adalah penafian keadilan asasi sebagaimana yang termaktub di dalam s.15 (b) Akta. 

4. Mahkamah Tinggi telah memutuskan untuk membenarkan permohonan Responden dan menolak permohonan Perayu. Tidak berpuas hati dengan keputusan tersebut, Perayu telah memfailkan rayuan di Mahkamah Rayuan.

4. Dapatan menarik yang dapat diperolehi daripada keputusan Mahkamah Rayuan di dalam kes ini adalah seperti yang berikut:

(a)  sesuatu permohonan untuk pendengaran keterangan saksi secara oral hendaklah dibuat seawal yang mungkin dan Adjudikator yang menolak permohonan tersebut, apatah lagi permohonan yang dibuat seawal mungkin, adalah dianggap sebagai menafikan keadilan asasi.

We agree that any application for an oral hearing must be considered on its merits - A request for an oral hearing cannot be denied purely on the ground that time is limited especially in a case where the application to do so had been made at the earliest opportunity. 

(b) Adjudikator hendaklah mengambilkira kesemua pembelaan yang dinyatakan di dalam kesemua kertas kausa yang diserahkan kepadanya. Kegagalan berbuat demikian bererti seseorang Adjudikator itu telah gagal untuk menjalankan tugas beliau dengan sempurna.

In any event, the refusal of the Adjudicator to consider the defence,, or at least the preliminary Report, on the basis that it was not raised in the Payment Response, goes against the federal Court decision in View Esteem. The law as it stands now is that the Adjudicator is obligated to consider all defences raised by a respondent in the Adjudication Response. If the Adjudicator fails to do so, he or she does not properly perform the task which he or she has been appointed to do and can be said to have been not acted in accordance with natural justice.

KAJIAN KES CIPAA 2012 - VIEW ESTEEM v BINA PURI HOLDINGS

Kes View Esteem v Bina Puri Holdings adalah sebuah kes yang diputuskan di Mahkamah Persekutuan pada bulan November tahun 2017. Kes ini menjadi rujukan untuk isu tuntutan CIPAA yang melibatkan permasalahan bidang kuasa Adjudikator dan juga berkenaan dengan penggantungan keputusan Adjudikasi.

Di antara dapatan-dapatan menarik yang diputuskan oleh Mahkamah di dalam kes ini adalah seperti berikut:

(a) Mahkamah perlu membezakan keadaan di mana CIPAA adalah tidak terpakai dengan keadaan di mana CIPAA terpakai, tetapi Adjudikator yang bertindak dibawah CIPAA telah melangkau bidang kuasa beliau sebagaimana yang dinyatakan di s.15 (d) Akta tersebut. Perbezaan ini (in excess of jurisdiction or absolute lack of jurisdiction) adalah penting di dalam situasi di mana bidang kuasa adjudikator itu ingin di cabar di Mahkamah. Mahkamah telah memutuskan bahawa sekiranya pihak-pihak ingin mencabar keterpakaian CIPAA, ianya boleh dilakukan pada bila-bila masa dan tidak semestinya semasa permohonan untuk mengenepikan sesuatu Keputusan Adjudikasi itu dibuat dan difailkan. 

b) Mahkamah juga telah memutuskan bahawa CIPAA tidak terpakai untuk sesuatu tuntutan interim yang mana tuntutan kumulatif nya telah dimulakan di Mahkamah atau melalui Arbitrasi/Timbangtara sebelum CIPAA berkuat kuasa melalui s.41 Akta. 

(c) Dengan memberikan definisi yang lebih luas kepada s.27 (a) Akta, Mahkamah telah memberikan dapatan bahawa sekiranya seseorang Adjudikator bertindak menolak untuk mengambil kira apa-apa pembelaan yang dikemukakan kepada beliau didalam Respons Adjudikasi, walaupun ia pada asalnya tidak dikemuka didalam Respons Pembayaran di bawah s.5 dan s.6 Akta, beliau adalah di anggap telah menafikan keadilan asasi (natural justice) di bawah s.15 Akta. 

(e) Mahkamah juga menyatakan bahawa sesuatu permohonan untuk menggantung keputusan adjudikasi di bawah s.16 Akta boleh difailkan bersama dengan sesuatu permohonan untuk mengenepikan keputusan Adjudikasi di bawah s.15 Akta. 

Rujukan kes: View Esteem Sdn Bhd v Bina Puri Holdings Bhd (2018) 2 MLJ 22 (FC)

kredit: https://norhafeezlaw.blogspot.com/2020/10/kajian-kes-tuntutan-cipaa-2012-view.html